بسم الله الرحمن الرحیم

درراه که داشتم می آمدم بی اختیار چشمم به این جمله که پشت یه اتوبوس نوشته بودند افتاد : «ایکاش زندگی هم دنده  ی عقب داشت »  کمتر کسی پیدا میشه   که این آرزو رو دردل نکنه و یا افسوس  لحظات گذشته رو نخوره ، حتی  اون شخصی  که درمراتب قرب به خدا بجایی رسیده !شاید  چندین بار افسوس  پیرمرد موسپید  همسایه  رو شنیده باشیم  « جوانی کجایی  یادت بخیر»

آدمی برای هرچی که از دست میده وشاید هم آنها راتا ابد بدست نیاره افسوس میخوره ولی هیچگاه با حسرت واندوهی که برای عمروجوانی خود خورده برابری نمیکنه !!! علامت سوال بزرگی  کل ذهنم رو اشغال میکنه ! باید بیشتر فکر کنم تا شاید بیشتربه  ارزش لحظه ها  و تیک تاک عقربه ی  ساعت پی ببرم   . آقایی میگفت :اگه یه وقتی با خواندن داستان قوم لوط و فرعون و ثمود و...، به حماقت ونادانی آنها میخندیدم وبه ایمان خود میبالیدم الان  حس میکنم که دارم  مایه عبرت دیگران میشم    او میگفت :«ماهم به گذشتگان پیوستیم »

                                   اللهم لا تجعلنی عبره لخلقک    خدایا مرا مایه عبرت دیگران  قرار مده .